زمانی که خبر مسمومیت دانش‌آموزان قمی در روز چهارشنبه ۹ آذر منتشر شد و در آن روز ۱۸ دانش آموز دختر هنرستان نور مسموم شدند، شاید کسی فکر نمی‌کرد این حادثه ادامه دار باشد. اما این اتفاق تلخ طی روزهای بعد در مدارس دیگری ادامه پیدا کرد و حالا دامنه دار شدن این روند مشکوک به چند شهر دیگر از جمله بروجرد و شهر پردیس (حدود چهل مدرسه) در روزهای اخیر، هر گونه شائبه در مورد غیر عمدی بودن آن را رد کرده است ضمن اینکه اظهارات متناقض مسئولین در مورد علل این مسمومیت‌ها و عدم شناسایی عاملین یا دلایل ماجرا، بر ابهام موضوع افزوده است.
 تکرار مسمومیت‌ها و واکنش ضعیف مسئولین
درمورد چرایی احتمالی این سلسله‌رویدادهای تلخ، آتش‌نشانی اعلام کرده که پس از بررسی‌های لازم مشخص شده که تمام وسایل گرمایشی این مدارس از استانداردهای لازم برخوردار بوده‌اند و مشکل از سیستم‌های گرمایشی نیست. اکنون نیز هرچند مجلس، نهادهای امنیتی و قضایی و فراجا در حال بررسی دلایل این موضوع هستند، با این حال روند این تحقیقات هنوز منجر به نتیجه روشن و پاسخگویی به افکار عمومی نشده‌است. اما در روز گذشته رئیس کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس اعلام کرده بر اساس پیگیری‌های صورت گرفته از جانب نمایندگان و اعزام گروهی از نمایندگان مجلس به قم و نتیجه آزمایش‌های انجام شده مشخص شد که گازان.2 (N2) در سم منتشر شده در مدارس وجود داشته است و اعلام کرده کمیسیون آموزش هفته آینده در این باره با حضور دستگاه‌های امنیتی نشست برگزار خواهد کرد. اکنون باید علل درنگ، ورود ضعیف و عدم پرداختن جدی مسئولان ذیربط به این موضوع در یک ماه گذشته بررسی شود، باید روشن شود که چرا اتفاق تکرار شونده‌ای که هم جان و سلامت دختران سرزمینمان را و هم امنیت کشور را نشانه گرفته، در گزارشات اولیه جدی تلقی نشده است؟ انتقاد دیگری که این میان به درستی مطرح می‌شود، ساختمان پاستور را نشانه گرفته است،‌ و اینکه چرا تاکنون نهاد ریاست‌جمهوری با تشکیل یک کمیته حقیقت‌یاب به شکل جدی پیگیری موضوع را در دستور کار قرار نداده است. رئیس‌جمهوری که اتفاقاً به اصل حضور در بحران‌ها معتقد است، شاید با یک سفر دو ساعته به قم به پیگیری حادثه شکل رسمی‌تری بدهد. تکرار این مسمومیت‌های سریالی و بی‌نتیجه بودن پیگیری‌های ادعاییِ مسئولان و همچنین ضعف در نحوه اطلاع‌رسانی دستگاه‌های مسئول و رسمی، برخی را به یاد ماجرای تلخ اسیدپاشی‌های اصفهان می‌اندازد؛ سلسله اتفاقات زنجیره‌ای که پاییز 1393 رخ داد و طی آن چند زن و دختر جوان قربانی ماجرایی شدند که تا امروز یعنی بعد از گذشت بیش از هشت سال هنوز هم دلایل، انگیزه‌ها و عوامل آن معلوم نشده و هیچکس به خاطر آن بازداشت نشده است.
 لزوم جلوگیری از نفوذ جریان‌های معاند در موضوع مسمومیت‌ها
ضرورت دارد دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی نسبت به شناسایی عوامل یا دلایل مسمومیت‌های سریالی هر چه سریع‌تر اقدام کنند. ابهام موجود در پرونده مسمومیت‌های سریالی، ادامه‌دار و پراهمیت بودن ماجرا، فضا را شایعه‌پذیر و برای بهره‌برداری جریان‌های مختلف فراهم کرده است. تجربه حوادث تلخ گذشته همچون حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی و ماجرای اخیر فوت مهسا امینی ثابت کرده که استراتژی معاندان نظام استفاده از هر سوژه‌ای برای موج سواری در جهت دشمنی و عملیات رسانه‌ای و گسترش نارضایتی‌ها در داخل کشور نسبت به حاکمیت است. به همین دلیل فرصت گیری از آنها در حفظ وحدت و انسجام ملی اصلی اساسی است. اکنون نیز برخی افراد و جریان‌ها همراستا با اپوزیسیون تلاش دارند با ادعای دروغین مذهبی بودن عاملین اجرای عملیات مسمومیت‌ها، جمهوری اسلامی را دشمن زنان و دختران جلوه دهد (کسانی که با استدلال اینکه فقط در مدارس دخترانه چنین مسمومیت‌هایی رخ می‌دهد و گروههای هزاره‌گرا را مسئول این مسمومیت‌ها می‌دانند؛ چراکه هزاره گرایان معتقدند دختران نباید درس بخوانند یا نهایتاً باید تا سوم دبستان درس بخوانند.) اکتوت ضرورت دارد مسئولان با توجه به دوران پسا آشوب و در زمانی که آشوب خیابانی به اهداف خود نرسیده، اجازه ندهند معاندان از مسمومیت‌های سریالی که هنوز عوامل یا دلایل آن مشخص نشده است، عامل جدیدی برای ایجاد نفرت نسبت به جمهوری اسلامی و مذهب فراهم کنند.
لزوم ارائه گزارش دقیق به مردم جهت تنویر افکار عمومی
 کنترل ماجرای تکرار شونده و سریالی سیاسی - امنیتی که امنیت و روان جامعه را نشانه گرفته است نیازمند ارائه گزارش‌های دقیق وپاسخ های قانع کننده به جامعه است. بدون پیگیری و پرس و جو هم می‌توان متصور بود که والدین و خود دانش‌آموزان در این روزها زیر چه باری از فشار و استرس قرار دارند و کیست که نداند تنها راه نجات آنها از این وضعیت، شناسایی دلایل، عوامل و انگیزه‌های این سریالِ تلخ و اطلاع‌رسانی شفاف درباره آن است؛ سریالی که متاسفانه یک فصل آن، سکوت و عدم پاسخگویی مسئولان است. مسئولین باید به این مسئله توجه داشته باشند که اگر شناسایی عوامل چنین رخدادهایی زمان‌بر است، حداقل در حوزه اطلاع‌رسانی تلاش لازم در مسیر درست برای تنویر افکار عمومی آغاز شود و از اظهارات بدون سند جلوگیری شود. اکنون در رسانه‌های غیررسمی، در همین شبکه‌های اجتماعی، خبر و ویدئوهایی درباره فلج شدن دختران دانش‌آموز در اثر این مسمسومیت در حال دست به دست شدن است. انتشار چنین خبرهایی در ر سانه ها اثار سویی برای جامعه دارد. گفتنی است در جامعه‌شناختی موضوع شایعه گفته می‌شود میزان رواج شایعه برابر است با حاصل ضرب اهمیت در ابهام موضوع مطروحه در آن شایعه. به عبارتی دیگر هنگامی که افراد به شدت مشتاق کسب خبر درباره موضوعی هستند، اما نمی‌توانند اطلاعات موثقی کسب کنند، مستعد پذیرش هر نوع شایعه‌ای می‌شوند. با این تفاسیر ضرورت اطلاع‌رسانی شفاف و دقیق از سمت نهادهای دولتی در چنین موضوع مهمی کاملاً روشن است، و اگر به هر دلیلی نمی‌توان چشم انتظار یک کمیته حقیقت‌یاب باشیم، دست‌کم به رسانه‌ها اجازه دهیم زبان این دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان باشند، شاید علاجی پیدا شد.

 برخورد دو قطار در یونان موجب کشته شدن دست‌کم ۳۶ نفر و زخمی شدن ۸۵ تن دیگر شد. در این حادثه یک قطار مسافربری با سرعت زیاد به قطار باری برخورد کرده است. هنوز علت برخورد مشخص نیست.
به‌گفته مقامات یونان آتش سوزی شدیدی پس از برخورد رخ داد که موجب سوختگی شدید تعدادی از مسافران شده است. مقامات می‌گوید شدت آتش سوزی به حدی بوده که «چند واگن به خاکستر تبدیل شده‌اند.»
استاندار منطقه به تلویزیون محلی گفته است که پس از برخورد چهار واگن اول قطار مسافربری از ریل خارج شدند و همزمان دو واگن در آتش سوختند.
وی گفت که دو قطار با سرعت «بسیار زیاد» در یک خط حرکت می‌کردند و «حداقل یکی از راننده‌ها» از حضور همزمان دو قطار بی‌اطلاع بوده‌اند.
تا کنون ۲۵۰ سرنشین قطار مسافربری به مناطق امن منتقل شده‌اند و همچنان عملیات تخلیه ادامه دارد. به گفته رسانه‌ّای محلی قطار مسافربری حامل ۳۵۰ مسافر بوده است.
امدادگران از نخستین ساعات بامداد چهارشنبه تلاش برای بیرون کشیدن بازماندگان احتمالی حادثه از لابلای لاشه قطار مسافربری را آغاز کردند.
سخنگوی آتش نشانی یونان در یک نشست خبری کوتاه گفت: «تعداد کشته شدگان در حال حاضر به ۳۶ نفر رسیده است.»
وی افزود که عملیات امداد و نجات برای بیرون آوردن مسافرانی که احتمالاً در لاشه واگن‌های متلاشی شده گیر کرده‌اند، همچنان ادامه دارد.
با توجه به شدت حادثه که به یک «زلزله بزرگ» تشبیه شده و به جا ماندن مجروحان پرشماری که حالشان وخیم گزارش شده ممکن است تعداد قربانیان تا چند ساعت آینده باز هم افزایش یابد.
آنجلوس مسافر ۲۲ ساله قطار مسافربری حادثه دیده که از آتن به سوی تسالونیکی در حرکت بود به خبرگزاری فرانسه گفت: «لحظه برخورد احساس کردیم که یک زلزله بزرگ روی داده؛ خوشبختانه ما در واگن ماقبل آخر بودیم و زنده بیرون آمدیم. واگن‌های جلویی پس از برخورد همگی در آتش سوختند. خیلی وحشتناک بود؛ این یک کابوس بود که هرگز آنرا تجربه نکرده بودم؛ هنوز بدنم دارد می‌لرزد.»
دستگیری رئیس ایستگاه لاریسا
یک منبع پلیس محلی روز چهارشنبه تأیید کرد که در پی بروز این حادثه، رئیس ایستگاه راه‌آهن لاریسا، شهری در مرکز یونان که حادثه برخورد دو قطار در نزدیکی آن روی داده دستگیر و بازداشت شده است.
این منبع به خبرگزاری فرانسه گفت: «رئیس ۵۹ ساله ایستگاه لاریسا ساله دستگیر شده است. اتهامات وی به زودی اعلام خواهد شد.»
حادثه فاجعه‌بار غروب سه‌شنبه در حالی روی داده است که به گفته سخنگوی دولت یونان دو قطار دخیل در این حادثه از چندین کیلومتر پیش از برخورد روی یک مسیر ریلی حرکت می‌کردند. یکی از امدادگران به خبرگزاری فرانسه گفت که شمار زیادی از قربانیان را جوانان تشکیل می‌دهند، به ویژه دانشجویانی که پس از یک تعطیلات آخر هفته طولانی مرتبط با تعطیلات عمومی در یونان به تسالونیکی باز می‌گشتند. منابع محلی از این حادثه به عنوان جدی‌ترین حادثه ریلی که تاکنون در یونان روی داده نام می‌برند؛ وزیر حمل و نقل، یونان نیز که برای مشاهده جزئیات حادثه از نزدیک به محل آمده بود تاکید کرد که به زودی علل وقوع این حادثه روشن خواهد شد و خاطیان احتمالی معرفی و مجازات می‌شوند.این سخنان در حالی ایراد شده است که بسیاری از منتقدان و کارشناسان پیش‌تر کمبود تدابیر ایمنی در خطوط ریلی یونان را محکوم کرده بودند.
رئیس اتحادیه رانندگان قطار یونان که به محل حادثه آمده بود در همین راستا کمبود ایمنی در این خط ریلی را که دو شهر اصلی یونان را به هم متصل می‌کند، محکوم کرد.
او در در گفتگو با یک شبکه تلویزیونی محلی تاکرد که سیگنال دهی از سال ۲۰۰۰ به این سو به دلیل از کار افتادن سیستم‌ها به صورت دستی انجام می‌شود.

 

«وقتی با موتور دو فرزندم را از نازی آباد جابجا می‌کردم، برای اینکه بچه‌ها پشت موتور خوابشان نبرد، برایشان آواز می‌خواندم و آنها جواب می‌دادند و می‌فهمیدم که پشت موتور خوابشان نبرده» این‌ها بخشی از اظهارات ضرغامی در واکنش به اخبار منتشره درباره ممنوعیت آوازخوانی زیر پل خواجوی اصفهان بود.
به استناد آنچه ایرنا در گزارش نوشته وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری که همیشه در حیاط دولت سعی می‌کند به‌صورت مبسوط پاسخ خبرنگاران را بدهد، وقتی درباره ممنوعیت آوازخوانی زیر پل خواجوی اصفهان از او سؤال شد، اینطور پاسخ داد: آواز خواندن تشویق هم دارد. کسی که آواز می‌خواند یعنی حالش خوب است.
«سید عزت‌الله ضرغامی» ادامه داد: خود من زیر پل خواجو دو پُست دارم که با کسانی که آواز می‌خواندند، آواز خواندم و آنها را تشویق کردم. مردمی که می‌آیند و می‌بینند رودخانه خشک است باید دلخوشی داشته باشند، شب‌ها تار می‌زنند و فعلاً دلشان خوش است؛ ما نباید این دلخوشی را از مردم بگیریم.
ضرغامی البته در حیاط دولت موضوعات دیگر را هم گردن گرفت و به خبرنگاران گفت: وزیر ارتباطات به خاطر سیم کارت‌هایی که به گردشگران خارجی داده می‌شود، خیلی مورد حمله قرار گرفت. باید این را بگویم که این پیشنهاد ما بود و پیگیر آن هم هستیم و باید از من انتقاد شود. باید حداقل خدمات و سرویس‌ها به گردشگرهای خارجی داده شود. نمی‌توانیم به گردشگری خارجی بگوییم از بله و ایتا استفاده کن؛ او می‌خواهد از تهران با پاریس در ارتباط باشد.
وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی عنوان کرد: یکی از مهمترین نیازهای گردشگران خارجی که به کشور می‌آیند اینترنت و سکوهای خارجی است که مثل نان شب و هوا برای آنها لازم است.
 

پیروز از دست رفت. چند روزی را در بیمارستان گذراند و بالاخره طاقت نیاورد. این یوز زیبا شاید پرحاشیه‌ترین حیوان کشورمان بود. حتی چندی قبل رییس جامعه دامپزشکان کشور انتقاد کرده بود که چرا «پیروز» تبدیل به یک اینفلوئنسر شده است. اینکه یک دامپزشک به این نتیجه رسیده که «پیروز» به یک اینفلوئنسر تبدیل شده را چگونه می‌توان به موازات بیماری‌های مستمر این توله یوزپلنگ و نهایتاً مرگ اسف‌بار او فهم کرد؟ به نظر می‌رسد این موضوع را بتوان از طریق نظریه پانوفسکی شرح داد. آروین پانوفسکی نظریه‌پرداز آلمانی است که مطالعات دامنه‌داری در حوزه شمایل‌نگاری و شمایل‌شناسی (آیکونولوژی) داشت. شمایل‌شناسی را شاخه‌ای از تاریخ فرهنگ می‌دانند که دربردارنده فهم پس‌زمینه‌های تاریخی اجتماعی فرهنگی موضوعات در سه لایه از معنا است. سطح اول از تصاویر (یا جهان) وقایع طبیعی تشکیل شده که اصول بنیادین از ارزش‌های نمادین در آنجا واقع شده است. مرحله بعد سطح شمایل‌نگاری است که شامل معانی ثانویه و یا متعارف اثر در همان فرهنگ ارائه اثر است. و نهایتاً در مرتبه سوم نیز به بررسی نمادین اثر پرداخته می‌شود که زنجیره‌های معنایی یا دلالت‌های ضمنی تصویر به دست سایر علوم سپرده می‌شود.
 آیا «پیروز» یک اینفلوئنسر بود؟
اینفلوئنسر کسی است که شبکه‌ای از دنبال‌کنندگان در یک یا چند رسانه ایجاد کرده و از همین طریق پیام‌های مربوط به خود را برای آنها ارسال می‌کند.
طبعاً «پیروز» چنین شبکه‌ای ایجاد نکرده است. سازمان محیط‌زیست نیز چنین تمایلی ندارد. از سوی دیگر کالا یا خدماتی نیز وجود ندارد که «پیروز» بتواند آن را تبلیغ کند. پس با این حساب چه کسی «پیروز» را به مقام اینفلوئنسری برکشیده بود؟ پاسخ این است که مردم عادی چنین جایگاهی را به «پیروز» اعطا کرده بودند. اما چرا مردم بدون داشتن هیچ منفعت اقتصادی، چنین کاری کرده‌اند؟ در نظریه پانوفسکی، جهان رمزگان عکس‌های «پیروز» ذیل معناهای قراردادی آشکار می‌شود و نگرش‌های فرهنگی عام خود به ارزش‌های نمادین تبدیل می‌شوند. در یک کلام می‌توان اینگونه اظهار داشت که «پیروز» برای مردم نمادی از امید، زندگی، خنده و دلخوشی بود. شباهت‌های زیادی بین او و مردم عادی وجود دارد و لذا مردم سرنوشت «پیروز» را همچون سرنوشت خود دانسته و آن را دنبال می‌کنند. بیماری و تلف‌شدن او نیز در همین چارچوب قابل فهم است. این مفهوم در سه سطح از تحلیل نظریه پانوفسکی قابل ردیابی است. در سطح اول توصیف الگوی بصری و اطلاعات شناسنامه‌ای آن قرار دارد. «پیروز» یک کودک/نوزاد است که از مادرش (به نام «ایران») جدا مانده بود. او محصول یک پروژه شکست‌خورده دولتی بود. قبلاً دو همزاد دیگرش تلف شده بودند و او تنها بازمانده محسوب می‌شد که متاسفانه خودش هم ظرف کمتر از یک سال زیر تیغ مرگ و فنا رفت. به طور مرتب خبرهایی از تلف‌شدن یوزها در تصادفات جاده‌ای منتشر می‌شود و پیدا شدن یک یا چند قلاده یوز ناشناس موجی از شادی میان مردم راه می‌اندازد. انقراض در یک قدمی یوز ایرانی است. سطح دوم تحلیل پانوفسکی به تحلیل شناختی مربوط می‌شود. چندی قبل خبرهایی منتشر شده که گویا از منظر سازمان محیط‌زیست «پیروز» دیگر نمی‌تواند وحشی شود و شاید دیگر لزومی برای هزینه‌کردن برای او نباشد. هرچند مدتی بعد این خبر تصحیح شد اما یکی از مشابهت‌ها بین مردم عادی و «پیروز» در همینجا شکل گرفت. گویا سرنوشت «پیروز» همانند سرنوشت مردم عادی برای متولیان مهم نیست و انگار مردم (و پیروز) قرار است به حال خود رها شوند. سطح سوم ناظر بر ارزش‌های نمادین مستتر (از حیث شهودی) و معناهای ذاتی است. «پیروز» یک یوز است و این حیوان نماد ایران است. یوز هرچند یک شکارگر است اما به درنده‌خویی سایر گربه‌سانان نیست. او ضعیف‌تر و آسیب‌پذیرتر است، چون زیاد وحشی نیست. وقتی اوضاع و احوال اقتصادی به درجات صعوبت و شدت خود می‌رسد، همه مسئولان به یکباره مردم ایران را «نجیب» می‌نامند. ما مردمی نجیب هستیم چون وحشی نیستیم. بخاطر همین ویژگی است که سایر شکارگران به راحتی شکار یوز را (که با زحمت و صرفاً با تکیه بر توانایی‌های خود به چنگ آورده) از دستش درمی‌آورند و او فقط نظاره‌گر است. «پیروز»‌ همچنین تحت‌الحمایه بود. از این حیث که برای زنده‌ماندن نیاز به کمک داشت. او را در یک محیط ایزوله‌شده قرار داده و بدون کمک همان مرکز حمایت‌گر، قادر به ادامه زندگی نبود. بسیاری از مردم ما نیز بدون کمک و حمایت و یارانه قادر به گذراندن زندگی خود نیستند. در عین حال همیشه شبح مرگ و بیماری بالای سر «پیروز» در حال چرخیدن بود. چندی قبل انتشار عکس او با گردنبند مخصوص موقعیت‌های بیماری، باعث نگرانی همه شده بود. مسئولان گفتند عکس‌ها مربوط به بیست روز قبل از آن بوده است. حتی بیماری «پیروز» با سه هفته تأخیر اعلام شد. با این حال مسئولان طلبکارانه از اینکه برخی از روی عکس قضاوت نادرست کرده‌اند، دلخور شده بودند! اکنون این گربه زیبای منحصربه‌فرد تلف شد. اما اینبار که زمینه خبری فراهم بود، خبر مرگ او به سرعت اعلام شد تا تکلیف همه روشن شود و کسی پیگیر حال او و «قضاوت» عملکرد نباشد.
منبع: عصر ایران